Դեռևս 13 ամիս առաջ՝ 2015 թվականի հոկտեմբերի 19-ին ՀՀ ԿԱ ոստիկանության «Ճանապարհային Ոստիկանություն» ծառայությունը հանդես եկավ հայտարարությամբ, որով խոստացավ Երևան քաղաքի Բաղրամյան պողոտայի և Մոսկովյան փողոցի խաչմերուկում կատարել երթևեկության կազմակեպման փոփոխություն՝ այդ խաչմերուկի էական ու արագ բեռնաթափման համար:
Ի տարբերություն այլ խաչմերուկներում երթևեկության կազմակերպման փոփոխությունների, այս դեպքում անհրաժեշտ էր, որ Երևանի քաղաքապետարանը կառուցեր եռանկյունի, մոտ 50 քառակուսի մետրանոց անվտանգության կղզյակ (տես նկարը):
ՈՒ թեև խաչմերուկի երթևեկության կազմակերպման սխեման արդեն 13 ամսից ավել է, ինչ պատրաստ է, սակայն նշված հատվածում անգամ չեն սկսվել շինարարական աշխատանքներ:
Ճանապարհային ոստիկանությունից մեզ հայտնեցին, որ սպասում են Երևանի քաղաքապետարանի կողմից անվտանգության կղզյակի կառուցմանը (որպեսզի հետո փոփոխեն գծանշումներն ու լուսաֆորները): Իսկ ահա քաղաքապետարանից հայտնեցին, որ դեռևս կատարում են նախագծման աշխատանքները:
Այսինքն, ըստ քաղաքապետարանի, մոտ 50 քառակուսի մետր մակերեսով ու մոտ 40 գծամետր եզրաքար («бордюр») պարունակող մի եռանկյունի կանաչապատ տարածքի նախագծման համար անգամ մեկ տարին բավարար չէր… Համեմատության համար նշենք, որ 19-րդ դարում Էյֆելյան աշտարակը կառուցելու համար պահանջվեց ընդամենը 2 տարի, իսկ Երևանի քաղաքապետարանը մի տարում չկարողացավ ասֆալտի մեջտեղում կղզյակ կառուցել (կամ՝ անգամ սկսել կառուցումը):
Ժամանակակից տեխնոլոգիաներով նման «շինության» նախագծումը պետք է տևեր ոչ ավել, քան 1-2 օր, իսկ կառուցումը՝ մեկ շաբաթ:
Հետևապես, կարելի է վստահաբար պնդել, որ այդ խաչմերուկի բարելավման նախագիծը մնաց լոկ հայտարարություն, քանի որ անգամ մեծ ցանկության դեպքում չի կարելի տարուց ավել նախագծել մի բան, որը կարող է դպրոցական աշակերտն անել գծագրության դասի ընթացքում:
Նշենք, որ, քանի դեռ լուծված չէ այդ խաչմերուկի վերակառուցման հարցը, երևանցիները ամեն օր ժամանակ ու վառելիք են «այրում» Բաղրամյան պողոտայի խցանումներում:
Հ.Գ. Մենք փորձեցինք կապ հաստատել Երևանի քաղաքապետարանի համապատասխան ստորաբաժանումների հետ (պարզելու համար ձգձգման պատճառները), սակայն ապարդյուն: