Հանրապետական կուսակցության պատգամավոր Միհրան Հակոբյանը «Հրապարակ» օրաթերթին տված հարցազրույցում աղմկահարույց հայտարարություն է արել։ Պատասխանելով լրագրողի այն պնդմանը, որ հենց Սերժ Սարգսյանի գերագույն հրամանատարության ժամանակ տեղի ունեցավ ապրիլյան պատերազմը, որտեղ հայկական կողմը 100-ից ավելի զոհ և տարածքային կորուստներ ունեցավ, Հակոբյանը ասել է․ «Ոչ, մենք չունեցանք տարածքային կորուստներ, մենք այդ 800 հեկտարի նկատմամբ վերահսկողության խնդիր ունենք։ Ու եթե հիմա մենք սկսենք հեկտարներով հաշվել, ապա Սերժ Սարգսյանի կառավարման շրջանում 20 հազար հեկտարի չափ հողային ձեռքբերում ունենք Նախիջևանի հատվածում»։
20 հազար հեկտար հողային ձեռքբերման մասին հայտարարությունը մեծամասամբ զարմանք առաջացրեց լրատվամիջոցների և հասարակության շրջանում։ Չուշացավ նաև Պաշտպանության նախարարության մամուլի խոսնակ Արծրուն Հովհաննիսյանի մեկնաբանությունը․ «ժամանակին մենք պաշտոնական այդպիսի անդրադարձ ունեցել ենք: Այսքանը կարող եմ ասել»։
Ամենայն հավանականությամբ, խոսքը 2014 թվականի հունիսին տեղի ունեցած գործողությունների մասին է։ Այն ժամանակ հայկական զորքերը Նախիջևանի սահմանի մի շարք բարձունքներին հենակետեր տեղադրեցին, որտեղ մինչ այդ մշտական դիտարկում չէր իրականացվում։ Այս տեղեկությունը հաստատել էր նաև Ադրբեջանի պաշտպանության նախարար Զաքիր Հասանովը, ով ասել էր․ «Նախիջևանում առանձին համազորային բանակի ստեղծումից հետո հայերը սեփական տարածքում հիմնել են մեկ-երկու դիրք»։
Նախիջևանի ուղղությամբ հայկական դիրքերի բարելավման մասին որոշ տեղեկություններ, ինչպես նաև տեղում արված լուսանկարներ, հասանելի են Razm.info կայքի հրապարակումից։ Սակայն այդ կայքը նաև պարզաբանում էր, որ այս տարածքները այսպես թե այնպես ՀՀ տարածքներն էին, որոնց վրա, հայկական մշտական հենակետեր չկային։
Համեմատության համար միայն նշենք, որ 20.000 հեկտրը դա 200 քառակուսի կիլոմետր է, որը կազմում է Վայոց ձորի մարզի մոտ 10 տոկոսը: Եթե հաշվի առնենք, որ Հայաստանի և Նախիջևանի սահմանի երկարությունը մոտ 240-250 կմ է, ապա այդ սահմանում 200 քառակուսի կիլոմետր «առաջ գնալու» համար անհրաժեշտ կլիներ դրա ամբողջ երկայնքով դիրքերն առաջ տալ մոտ 830 մետրով, ինչն առանց լայնամաշտաբ պատերազմի պարզապես անհնար է:
Այսպիսով, կարող ենք արձանագրել՝ Հայաստանը հենակետեր է տեղադրել սեփական տարածքի այն հատվածներում, որոնք մինչ այդ չէին վերահսկում։ Այս գործողությունները «հողային ձեռքբերում» կոչելը մանիպուլյատիվ է և չի համապատասխանում իրականությանը։
